Święte Triduum Paschalne – Święte Trzy Dni Paschalne. Te trzy dni, od wieczoru w Wielki Czwartek do wieczora Niedzieli Zmartwychwstania, stanowią jedno wielkie Święto – największe święto naszej wiary. Tym, czym jest niedziela dla tygodnia, tym są te Trzy Święte Dni dla całego roku. To trzydniowe świętowanie osiąga swój punkt kulminacyjny w Wigilii Paschalnej, celebrowanej w Wielką Świętą Noc z Wielkiej Soboty na Wielką Niedzielę. Obchodzimy wtedy Rezurekcję, czyli Zmartwychwstanie naszego Pana Jezusa Chrystusa.
Wielki Czwartek
W Wielki Czwartek wraz z całym Kościołem obchodzimy pamiątkę tego dnia, w którym Pan nasz Jezus Chrystus zasiadł wraz ze swymi uczniami do stołu, aby podczas ostatniej wieczerzy paschalnej w swoim ziemskim życiu ustanowić Sakrament swego Ciała i Krwi, jako Testament zostawiony dla nas. Ile razy bowiem sprawujemy Eucharystię, tyle razy
wspominamy i uobecniamy wszystko, co Jezus Chrystus uczynił dla nas, zwłaszcza w szczytowym momencie swego życia: w Męce i Śmierci Krzyżowej.
Wielki Piątek
Od najdawniejszych czasów Kościół powstrzymuje się od sprawowania Ofiary Eucharystycznej w Wielki Piątek, w dniu, w którym Pan nasz Jezus Chrystus wziął na swe ramiona krzyż i poniósł na nim śmierć dla naszego zbawienia. W Wielki Piątek idziemy krok w krok przez kolejne momenty bolesnej Męki naszego Zbawiciela. Najpierw słuchaliśmy Słowa Bożego i rozważaliśmy je, aby ożywić nasza wiarę w tę wielką Tajemnicę Miłości. Przez Chrystusa, naszego Pośrednika, zanosiliśmy do Boga uroczyste modlitwy, za Kościół, za tych, którzy nie znają niezmierzonej miłości okazanej nam przez Boga w Jego Synu, wreszcie za cały świat, który Jezus Chrystus przyszedł zbawić. Następnie zostaliśmy wezwani do uczczenia Krzyża, co było szczytowym momentem Liturgii; ze czcią ucałowaliśmy drzewo Krzyża, na którym Syn Boży rozciągnął swe ręce, aby zgromadzić w jedno rozproszone dzieci Boże. Na koniec karmiliśmy się też Ciałem
Pańskim, które zostało wydane za nasze grzechy i jest zadatkiem naszej nieśmiertelności.
Wielka Sobota
Wigilia Paschalna odprawiana w Noc Zmartwychwstania Chrystusa stanowi szczytowy moment zarówno Świąt Paschalnych, jak i obchodów całego Roku Liturgicznego.
Według najstarszej tradycji Kościoła, ta noc jest czuwaniem na cześć Pana. Wierni stosownie do napomnienia Ewangelii, trzymając w rękach zapalone świece, mają być podobni do ludzi oczekujących Pana, który powróci, aby – gdy nadejdzie
– zastał ich czuwających i polecił im zasiąść do Swego Stołu, a on przechodząc od jednego do drugiego będzie im służył.
Wigilia Paschalna – składa się z czterech części:
- Pierwszą z nich jest Liturgia Światła, w której gromadzimy się wokół świecy paschalnej, symbolizującej Chrystusa.
- Po Liturgii Światła następuje Liturgia Słowa – zasadniczy moment Wigilii: rozważamy cudowne, wielkie dzieła Boże, jakich Bóg dokonywał od początku dla swego ludu i w ten sposób umacniamy naszą wiarę w Boże obietnice.
- Trzecią częścią Wigilii jest Liturgia Chrzcielna. Wszyscy zgromadzeni trzymając w ręku zapalone świece odnowimy wtedy Przymierze, które zawarliśmy z Bogiem w sakramencie Chrztu Świętego.
- Ostatnia czwarta część Wigilii to Liturgia Eucharystyczna. Lud Boży, zrodzony w źródle chrzcielnym, posilamy się przy stole, który Pan przygotował swojemu ludowi przez własną śmierć i zmartwychwstanie.
